- to zaliczanie jest oczywiście prymitywne, ale tym razem to ja zostałem zaintrygowany Twoimi zdjęciami za przyczyną odwiedzin u mnie. Brak mi czasu aby szukać w internecie ludzi, którzy podobnie jak ja zainteresowani są fotografią podróżniczą i docierają do podobnych miejsc tylko po to, aby nacieszyć się takimi widokami jak choćby w Bartnem. Byłem tam kilka razy specjalnie aby fotografować to co pozostało z Łemkowszczyzny.Niestety pory roku nie pozwalały mi na takie światło jak u Ciebie, moje kamienie wydają się mniej soczyste i kolorowe. Krzyż z pierwszego ujęcia też mi gdzieś umkną, a szkoda bo bardo interesujący.OdpowiedzUsuń
Krótko mówiąc patrząc na Twój blog z fotografiami można popaść w kompleksy, widać doskonałe oko i duże umiejętności w kadrowaniu. Można się uczyć jak pokazać pięknie coś co jest zwyczajne.
Mimo Twego apelu poniżej uważam, że warto ten blog polecać innym (linkować) po to, aby zobaczyli ile piękna
jest w polskim krajobrazie i jak je przedstawiać.
pozdrawiam andrzejb98 - ...nie od Bartnego zacznę tu swoje żywobycie, choć prawdopodobnie tak - w powszechnym mniemaniu - wypada wobec Szanownej Autorki... Nie chcąc więc "wypaść" z rzeczywistości, powiem: to odnajdowanie się ludzi w czasie, jest prawdopodobnie najwspanialszym dziełem "kontrolowanego przypadku" zwanym wolą, jaka ludzkości się czasem przytrafia... Że się nie zapomina, że schodzi (ze sobą) zanim zejdzie w inne rejony, te "niewyobrażalne" :)))) Tak też i my odnajdujemy się oto właśnie... A górale śpiewają "skorośmy się zeszli - napijmy się razem" i nie mają raczej na myśli łyku zadumy nad pięknem świata... Choć - nigdy nie wiadomo, nigdy....:))) Witajcie, Mili moi !!!!! Nie kamieniejmy !Odpowiedz
- czuję się wproszony, bardzo. Sama wiesz ,że jestem wytrzymały. Do zobaczenia po drodze jest Oporów, co prawda byliśmy, ale Oporowa nigdy za dużoOdpowiedzUsuń
czwartek, 27 czerwca 2013
dyskusji kawełek dla historii
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)